ایل طیبی از شمال به سرزمین طایقه مستقل ذیلائی ( بویراحمد فعلی ) از مشرق به قلمرو ایل دشمن زیاری از مغرب به خاک بهمئی و از جنوب به بهبهان محدود است. سرزمین ایل طیبی به دو ناحیه سرحدی یا سردسیری و طیبی گرمسیری تقسیم می شود .طلایه بین این دو قسمت گپرگه است.
ایل این که در قالب دو تیره ، ۱۸ طایفه و ۳۲۴ دهه سازمان یافته است مجموعا ۲۶۹۳ خانوار عشایری را با
عشایری را با جمعیتی بالغ بر ۱۷۴۳۸ نفر در خود جای داده است. مناطقی از استان کهگیلویه و بویراحمد و قسمتهایی از خاک خوزستان نیز عرصه ییلاق و قشلاق این ایل به شمار می رود.
شرح : ناحیه ایل طیبی ، از ایلات لیراوی کوه و در شماره نزدیک به دوهزار خانوار باشند و بر چندین تیره قسمت شده اند: اولاد تاج طیب ، تاحسین شاهی ، تارضائی ، تاعین علی ، تاماولی ، تامرادی ، تاویسی ، چارگاهی ، خواجه دزکی ، سل شهر و سماعیلی ، عالی طیب ، قنبری ، گرائی ، گیوه چرمی ناصرطبیب . و این جماعت چندین محل از بلاد شاپور و ناحیه رون را تصرف کرده بنام ناحیه طیبی شهرت داده اند. و این ناحیه طیبی میانه شمال و مشرق بهبهان است . در ازای آن از سه گنبدان تا قلعه رئیسی هشت فرسخ پهنای آن ،از قریه ترو تا المان شش فرسخ و قشلاق زمستانه ایل طیبی در محال بلاد شاپور است و ییلاق آنها از محال رون است . کشت و زرع آنها در بلاد شاپور گندم و جو و پنبه و برنج و کنجد. آبش از رودخانه و چشمه است و قصبه این ناحیه لنده است . ده فرسخ از بلده بهبهان و پنج فرسخ از قصبه ده دشت دور است .
منیع:http://ghaleraysi.persianblog.ir
جرت